Dit is geen uitgebreide schoenenreview maar een kort verhaal over de reden voor het aanschaffen van m’n eerste paar trailschoenen, de eerste loopsessie met die schoenen, en mijn mening over hoe een goede schoenzool ‘eruitziet’.
Mocht je alleen geïnteresseerd zijn in het gear-verhaal, scroll of swipe dan naar de paragraaf “Trailschoen Buitenzool” verderop.
Vroeg Kerstcadeau
Onverwachts kon ik op zondag 18 november de LochemTrail in een paar gloednieuwe schoenen lopen. Ik had kort daarvoor een een paar New Balance Fresh Foam Gobi Trail v2s online besteld, maar die zouden pas de maandag erna worden bezorgd. Ik was dus blij verrast toen mijn geschenk aan mezelf een paar dagen te vroeg arriveerde. Het was de vrijdag ervoor, net op tijd, soort van. Doorgaans test ik nieuwe schoenen gedurende ten minste twee trainingssessies van vijf kilometer, ook om ze in te lopen, mocht dat nodig zijn. Dit geeft me ook de gelegenheid om te anticiperen op eventuele probleempjes, meestal met betrekking tot stiksels die blaren veroorzaken. Daar was nú geen tijd meer voor!
Tot nu toe liep ik al mijn off-road-, cross- en trailruns op allround hardloopschoenen Maar met de vallende herfstbladeren en het winterseizoen voor de deur, vond ik dat ik een specialistische schoen nodig had om deze omstandigheden het hoofd te bieden. Bovendien had ik een hele rééks off-road plannen, het ging niet om een eenmalig ‘uitstapje’.
Online shoppen is riskant, zeker als het gaat om schoenen kopen, maar dat pakte goed uit. De schoenmaat was goed, nergens drukpunten, en dat in combinatie met een prettige, nauwsluitende pasvorm rondom hiel en middenvoet.
Helaas is het binnenshuis uitproberen van je nieuwe loopschoenen lang niet zo informatief als een snelle run buiten, maar m’n eerste indruk en onderbuikgevoel waren erg goed, dus ik nam de gok met de Gobi Trail.
Haastig naar de Start
Op weg naar het evenement raakte ik in tijdnood. Nadat ik de auto had geparkeerd ben ik bij wijze van warming-up rustig naar de start gejogd. Twee vliegen in een klap. De Gobi voelde goed, daar had ik op gerekend, maar het voelde toch als een kleine opluchting. Aangekomen bij de start werd duidelijk dat ik m’n startnummer ergens anders moest afhalen. Het bleek dat ik op weg van de auto naar de start het afhaalpunt voorbijgelopen was. De balie zou over 5 minuten sluiten, hmmm. Dat werd nog even spannend, maar ik heb het gehaald.
Nu had ik nog 10 minuutjes om me voor te bereiden op de start: startnummer aan shirt bevestigen met 4 weerbarstige veiligheidsspelden, veters nog één keer extra goed strikken met een dubbele knoop, tijdsregistratie-chip aan mijn linkerschoen bevestigen, sporthorloge instellen, en dan als een haas voor de tweede keer naar de start. Ook dát ging allemaal goed. Phew! Ik was zelfs vroeg genoeg om mezelf vrij vooraan in het startveld te positioneren, om te voorkomen dat ik op de smallere delen van het parcours zou worden opgehouden door minder snelle lopers. Dat had ik goed ingeschat, na de start passeerde ik slechts een handjevol lopers en halverwege de race werd ikzelf door twee andere lopers gepasseerd.
Afgaande op de foto hierboven zou je het misschien niet zou zeggen, maar ik heb veel gelachen tijdens deze race. Door de continu wisselende omstandigheden moet je extra gefocust zijn tijdens trailrunning, vergeleken met hardlopen op de weg. Maar hoe uitdagender, steiler en kronkelender het pad wordt, hoe meer lol je hebt. Het-is-superleuk!
Oké, tot zover het race-verslag, over naar de ‘tech-talk’.
Trailschoen Buitenzool
Noppenpatroon
De Gobi Trail heeft geen geïntegreerde rock-plate, en het noppenpatroon van de buitenzool is niet zo extreem als dat van specifieke trailschoenen. Daarom classificeer ik de Gobi als een semi-trailschoen. Ook al voelt hij prima op de weg, daar is hij niet specifiek voor bedoeld. Ik bedoel, je gaat ook niet voor de lol met je crossmotor op de snelweg rijden, of wel dan? Toch is het noppenpatroon zodanig vormgegeven dat het je dezelfde ervaring geeft als van een gladde buitenzool op trottoirs, asfalt of beton. Op het eerste gezicht lijkt het patroon wel behoorlijk extreem, maar het staat een continue voetafwikkeling niet in de weg. Vanaf de landing tot en met de afzet werken de vele noppen keurig samen en zorgen zo voor een comfortabel loopgevoel. Voor mij is dit een zeer belangrijk aspect; ik heb namelijk echt een bloedhekel aan een onregelmatige voetafwikkeling. Bovendien verdenk ik blokkerige buitenzolen van het veroorzaken van blessures bij mij. Wanneer ik hardloopschoenen draag wil ik dus niet het gevoel hebben alsof ik met voetbal-, hockey-, rugbyschoenen over het asfalt ren.
Let wel, bij 100% trailschoenen speelt dit niet, maar de Gobi is een semi-trailschoen. Dat is niet alleen mijn mening, want New Balance meldt zelf: “The sneaker’s AT TREAD outsole combines both trail and running lug designs to allow for easy transitions between on- and off-road.” Ik durf wel te stellen dat die bewering stand houdt.
Even een zijspoortje naar raceschoenen, omdat ik denk dat sommige wegschoenen aan hetzelfde probleem lijden, ook al zien hun buitenzolen er minder extreem uit als die van de Gobi Trail. Ter verduidelijking: check eerst even onderstaande afbeelding.
Ergens in een donkere hoek vond ik deze >25 jaar oude hardloopschoen. Het is overigens niet m’n bedoeling om het merk af te zeiken, dit is slechts één van vele voorbeelden van verouderd ontwerp. De noppen zijn net iets te keurig op een rij geplaatst, bovendien loopt er een rechte groef over de volledige breedte van de schoen om de flexibiliteit in de looprichting te vergroten. Nu overdrijf ik misschien een beetje, maar deze kenmerken geven je het gevoel als van rijden op een fiets met vierkante wielen.
Hoe herken je een zool met dit probleem? Als dit verhaal over mountainbike-banden zou gaan was het eenvoudiger geweest. Semi-slick mountainbanden hebben een smalle continu doorlopende strook over het midden van de band in combinatie met noppen op de schouder. Een dergelijk loopvlakpatroon levert comfort zolang je rechtuit rijdt op asfalt, en geeft grip in modderige bochten.
Bij schoenen is het iets moeilijker vast te stellen of het ontwerp van de buitenzool goed is. Er bestaat geen uniek kenmerk om dat aan te herkennen. De simpelste manier is natuurlijk om de schoenen te passen voordat je ze koopt, dan voel je het direct. Als dat geen optie is, let dan op het volgende:
- noppen mogen niet gelijkmatig verdeeld of netjes opgesteld zijn;
- flexgroeven mogen niet helemaal van links naar rechts in een rechte lijn doorlopen;
- willekeurig uitziende patronen zijn een goede indicatie voor een goed ontwerp, maar alleen als het aantal noppen voldoende groot is. Als je over de buitenzool kijkt, in welke richting dan ook, zou je niet tussen de noppen door naar de andere kant moeten kunnen zien.
Overige Buitenzooleigenschappen
‘Rocker’
Zoals je op de foto hierboven kunt zien, heeft de Gobi Trail (rechts) aanzienlijk meer ‘nose rocker’ dan mijn allround runner; de Puma IGNITE PWRWARM. De voorkant is ook behoorlijk stijf. Ik vermoed dat het een met het andere samenhangt; de ontwerpers hebben wellicht meer kromming toegepast om te compenseren voor de stijfheid van het ontwerp en de toegepaste materialen.
Convexiteit
Overdwars is de Gobi-buitenzool ter hoogte van de voorvoet convex. Dat is afwijkend van m’n allround loopschoenen die ‘plat’ zijn. Maar trailrunning vereist veel betere wendbaarheid. Convexiteit onder de voorvoet geeft je die ‘stuurbekrachtiging’. Hoe moeilijker je trails, des te meer profijt je hebt van een schoen die graag bochten neemt. Bovendien vermindert een convex platform de druk op het enkelgewricht. Want wanneer een schoen makkelijk een beetje kan kantelen, hoeft de enkel minder te buigen. In bochten kun je dus wat op de zijkanten leunen en hoef je je voeten niet waterpas neer te zetten. Toch zul je dan voldoende grip hebben dankzij de noppen.
Dit kenmerk komt het best zijn recht op een relatief zachte ondergrond. Op rotsachtige bergpaden is een vlak profiel juist geschikter. Maar goed, als jij voor het echte werk gaat, mountain-running en sky-running, dan wil je sowieso geen semi-trailschoen.
Op de foto hierboven heb ik de hak van beide schoenen opgetild om ze op hun voorkant te laten rusten. Het lijkt misschien niet veel, maar de 3 tot 4 mm aan beide zijden van de Gobi (links) hebben een aanzienlijk effect.
‘Heel Drop’
Ik ben gewend om in schoenen te lopen met een ‘drop’ van 10-12 mm. Ik wist dus niet wat ik moest verwachten van 6 mm. Zou dat een te grote ‘stap’ zijn? In theorie misschien wel, maar de praktijk was verrassend: ik voelde eigenlijk geen enkel verschil. Ik ondervond geen verhoogde belasting van mijn kuitspieren en ook geen extra spanning op de achillespezen. Hoe kon dat nou?
Natuurlijk zijn mijn oude schoenen enigszins versleten, ze hebben vast wat aan dempend vermogen en volume verloren. Verder zijn de Gobi Trail en de IGNITE PWRWARM twee heel verschillende schoenen met een hele reeks verschillende eigenschappen naast het verschil in drop. Dus misschien is het wel onmogelijk om te duiden welk effect het verschil in drop heeft op mijn algehele indruk. Maarrr, als je het me zou vragen, dan zou ik zeggen: “het komt door het tussenzool-materiaal”.
Puma Ignite® is wat zachter dan New Balance Fresh Foam®. Dus misschien comprimeert het als je stilstaat al wat meer, waardoor de drop van de Puma minder hoog aanvoelt. Hoe dan ook, de ene tussenzool is niet noodzakelijkerwijs beter dan de andere, het zijn gewoon verschillende schoenen voor verschillende ondergrond.
De les die ik heb geleerd, is dat je producteigenschappen als vorm, flexibiliteit, demping, responsiviteit, heel drop, e.d. niet kunt scheiden. Ik ga even helemaal Zen doen; je moet het holistisch benaderen als het op schoenen vergelijken aankomt, want 1-op-1 specificaties vergelijken is onmogelijk.
Weggebruik
Na amper 25 km testen kan ik melden dat de Gobi echt goed presteert op de trails. Bovendien zijn ze erg comfortabel op de weg. Het is een goed compromis met weinig nadelen.
Gebruik de Gobi Trail dus niet voor wegtrainingen en -races, want vanwege het noppenpatroon heb je met minder vierkante centimeters rubber contact met de weg. Hierdoor heb je aanzienlijk minder grip dan met een wegschoen, vooral als het nat is. Ook de convexiteit van de buitenzool is nadelig voor de grip en stabiliteit op harde oppervlakken.
En het allerbelangrijkste is dat de noppenzool veel sneller afslijt op de weg dan een normale zool. Dus hou ze lekker vies!!!
Hoewel de opvolger van mijn schoen, de Gobi Trail v3, al verkrijgbaar is, is de v2 ook nog beschikbaar:
