Sinds 2001 vindt de EOFT plaats, een reizende tour van outdoorfilms die in talloze theaters in Europa getoond worden. De praktijk: je gaat met outdoorvrienden naar de bios en krijgt binnen twee uur diverse spectaculaire korte films te zien. Na afloop ga je weg met dat gevoel dat je naar buiten moet omdat je outdooravonturen misloopt, FOMO noemen we dat. Tussendoor kun je middels verloting prijzen winnen van de partners van het festival. Dit jaar bezocht ik het festival zeker voor de 15^e keer. Mijn ervaringen op rij.

Het evenementenbureau Moving Adventures Medien uit München is verantwoordelijk voor de opzet van de filmtoer en de uitvoering van de evenementen. Het bureau bezoekt verschillende internationale filmfestivals, de meeste daarvan in Noord-Amerika. Ook komen mensen zelf naar EOFT toe met films, en het bureau produceert meestal één film per jaar zelf.

Wat is de European Outdoor Film Tour (EOFT)?

De European Outdoor Film Tour is het grootste outdoor filmfestival van Europa en reist sinds 2001 elke herfst en winter door tal van Europese landen (350 steden in 9 landen) met de beste outdoor- en avonturenfilms van het jaar. Met een programma van twee uur neemt EOFT de kijkers mee op reis, samen met hoofdpersonen die hun grenzen verleggen in bergbeklimmen, klimmen, mountainbiken, kajakken, paragliden, skiën, snowboarden en nog veel meer.

Hoe worden de films gekozen?

De toer pretendeert ‘de beste outdoorfilms’ te hebben en dat doet de vraag rijzen hoe de films dan geselecteerd worden. De selectie wordt gemaakt op basis van inhoud en artistieke kwaliteit. Er moet iets buitengewoons aan de film zijn—of het nu een geweldige uitstraling en stijl heeft (zoals de actievolle films over snowboarden of mountainbiken) of dat het een uniek avonturenverhaal vertelt met een boeiende hoofdrolspeler, bij voorkeur iemand die ook kwetsbaarheid laat zien. ‘Superhelden bij wie altijd alles vlekkeloos verloopt bestaan tenslotte ook niet in het echte leven’, aldus de website.

Wat staat er dit jaar op het programma?

Het volledige programma staat op de website van het EOFT.

• De Amerikaanse beroepsmountainbikester Sam Soriano gaat in de film Cycle of Bayanihan op zoek naar de sporen van haar Filipijnse familie, maar laat er met haar fiets ook nieuwe, eigen sporen achter.
• Edu Marín vertelt in Keep it Burning het verhaal van een familie-expeditie met zijn broer en vader op de Trango „Nameless Tower“ in het Karakorumgebergte. Een route, waarmee ooit een paar andere broers – Alexander en Thomas Huber – EOFT- en klimgeschiedenis schreven.
• In To the Sea willen de twee Londenaren Ben en Hugo gedurende een trip van twee weken vanuit het Zweedse Sorsele de Oostzee bereiken. Dat allemaal in een rivier op een vlot van europallets. Van twee weken werd het zes jaar en het vlot werd ‘Melissa’ gedoopt, om geleidelijk toch een soort familie te vormen.
• Erik is alpinist, heeft alle 8.000-ers beklommen en is blind. In de film Soundscape neemt hij ons in de Sierra Nevada, Californië, mee naar de „Incredible Hulk“ en laat ons letterlijk zien hoe hij de bergen waarneemt.
• Anna scheurt in de film Anna – op haar longboard met razende snelheden van bergen af en er is dat onvermijdelijke nare ongeluk.
• Hoewel de freeskier Nadine Wallner met haar ski’s al in Peru en Alaska heeft geskied, vervult ze dit jaar een grote droom – vijf freeride-afdalingen, 3.000 hoogtemeters, 29 km – en dat alles op één dag in haar “backyard”, de Arlberg.

De trailer voor 2024

Het recept van het EOFT

Ieder jaar volgt de EOFT hetzelfde recept, zes tot acht filmpjes van enkele minuten tot een kwartier met halverwege een pauze. Dit jaar is het aantal films aan de lage kant. Het risico is dan dat er minder van je gading bij zit.

Het programma bevat altijd een filmpje van iemand met een beperking – in dit geval de blinde Eric – die iets bijzonders neerzet.

Er zijn altijd één of twee snelle, spectaculaire filmpjes te zien met gelikte beelden en spectaculaire muziek. Dit keer zijn het Anna op haar longboard en freeskier Nadine Wallner op haar skies.

Dan is er altijd een meer humoristische, authentieke film met ‘gekkies’, dit jaar zijn dat de twee Britten die op hun vlot een rivier in Zweden afdrijven. Persoonlijk vind ik dit de leukste categorie en eerdere jaren bracht het juweeltjes voort als een groep Ierse klimmers op het schip ‘de DODO’ met een oude kapitein (2015), getiteld De Dodo’s Delight:

In 2023 was het een groep jonge kunstenaars die op vintage Russische motoren van Halle naar New York reizen in ‘972 Breakdowns’, met alle lotgevallen van dien:

Ik vind deze filmpjes het meest authentiek en ze laten in mijn ogen de ware aard van outdooravonturen zien, mensen die moeten improviseren, afzien en die zich moeten behelpen met de middelen die tot hun beschikking staan.

Ervaringen

Tot mijn spijt moet ik deze 23^e editie constateren dat ik teleurgesteld de zaal verliet. Daar zijn een aantal redenen voor aan te wijzen.

Het festival krijgt voor mijn gevoel een steeds commerciëler, gladder karakter. Dat uit zich in grotere zalen, meer – en andere – bezoekers en steeds meer aandacht voor de partners/ sponsors van de tour.

Het summum hierin vond ik de hoofdfilm Cycle of Bayanihan met daarin het gezicht van het festival, MTB-professioneel Samantha Soriano. In de film gaat Samantha op zoek naar haar roots. Ze is geboren en getogen in de VS, maar nog nooit in het geboorteland van haar vader geweest, de Filippijnen. Met haar fiets en een hoop nieuwsgierigheid onderneemt ze een reis om haar roots te ontdekken.

In het begin van de film is Samantha véél te opzichtig een zwart Adidas Terrex donsjack aan het opvouwen als ze haar spullen pakt en uitlegt op bed. Het irriteert. Het heet product placing en dat is op zich niet erg, maar wees er open in en probeer het niet te verhullen als een authentiek stuk beeld. Want dat is het niet. Daar komt bij dat ik de film persoonlijk meer op een EOCT vind passen, een Culturele Tour en niet een Outdoor Tour. Het gevolg is dat Samantha met haar film het minste applaus krijgt na de pauze als geklapt wordt voor de drie films. Dat is pijnlijk omdat ze zelf – als gezicht van de tour – aanwezig is.

Een tweede tegenvaller vind ik het beperkte aanbod dit jaar van maar zes films. Kijk je vervolgens inhoudelijk dan vind ik de laatste film van freeskier Nadine Wallner een voorbeeld van ‘show, don’t tell’. Tijdens een van de afdalingen gebeurt het een en ander en dat wordt verteld maar er is geen echt beeld van de gebeurtenis en de emoties daarna (ik ben wat cryptisch om geen spoiler te zijn). Het doet je verwonderen, is er dan echt niet ander, beter materiaal te krijgen? Is dit echt het beste dat je uit de kast kunt toveren?

Steeds meer vraag je je af waarop de films worden geselecteerd. Ze zijn alle erg glad en mooi afgemonteerd, maar is er over de hele linie niks beters te krijgen? Ik kan zo een handvol films voor je van Youtube trekken die meer aansprekend, rauw en authentiek zijn. Het stelt teleur.

Wat niet helpt, is dat ik zelf netjes een aanvraag heb ingediend in verband met een groot filmproject waarop nooit gereageerd is. De organisatie biedt je de mogelijkheid een verzoek in te dienen voor fondsen, ondersteuning bij montage en/of ondersteuning bij het verspreiden van je film. Geen reactie bevestigt mijn beeld van een club van vrienden, een incrowd.

Eindoordeel

Al met al ben ik teleurgesteld de zaal uit gelopen na deze 23^e editie van de EOFT. Misschien moet ik gewoon concluderen dat Moving Adventures Medien GmbH en de tour slachtoffer aan het worden zijn van eigen succes, getuige het grotere – veranderde – publiek en de nieuwe festivals die uit de hoge hoed van Moving Adventures Medien GmbH komen:

• International Ocean Film Tour
• Bike Film Tour (2025)
• Licentiehouder van het Banff Centre Mountain Film Festival

Wat is Moving Adventures Medien?

Moving Adventures Medien GmbH werd opgericht in 2001 en is gespecialiseerd in de conceptie, organisatie en marketing van filmtoers in de outdoor-, sport-, natuur- en avonturensector. Hun bekendste formats zijn de European Outdoor Film Tour en de International Ocean Film Tour. Naast deze twee eigen producties is Moving Adventures Medien ook licentiehouder van het Banff Centre Mountain Film Festival. Het portfolio omvat ook het digitale ticketplatform Outdoor Ticket en het streamingportaal Outdoor Cinema.