De Trek Fuel is de meest verkochte trailbike van Trek. Een enduro/all-mountain fiets die met zijn lekkere diepe veerweg van 130mm voor en achter, 29 inch wielen en een paar slimme snufjes vooral heel veelzijdig belooft te zijn. Met een 1×12 SRAM GX Eagle drivetrain met een 10-50 cassette is de Fuel ook goed uitgerust voor steil klimmen en killer afdalingen. In zichzelf is de Trek met deze specs niet per se heel erg anders dan andere fietsen. Er zijn twee elementen die de fiets een stukje unieker maken. Dat is de ABP: active breaking pivot en de Mino Link. Met de een streeft Trek er naar om je achtervering niet te laten lijden onder rem acties, en met de ander levert de Fuel de mogelijkheid om de geometrie van je fiets aan te passen.

Omstandigheden

We hadden een korte “window of opportunity”, slechts twee weken om op de fiets te rijden. Ik noem dit omdat ik normaal gesproken graag wat langer op de fiets rijdt en dat onder verschillende omstandigheden. We hebben vooral op de Utrechtse Heuvelrug gereden met technische flow trails, meer XC dan enduro. Zand en bosgrond. We hebben bij droog en licht vochtig weer gereden.

Van een compactere, steile, “meer rechter-op” XC geometrie kan je dus naar een ruimere en lagere DH geometrie.

 

Mino Link

We beginnen met een van die twee bijzondere features op deze fiets. De Mino Link is een bout waarmee de bovenarmen van het achterframe verbonden zijn aan de bovenzijde van de achtervering. Door deze los te draaien kan je de geometrie van je  fiets aanpassen doordat je de bottom bracket met wel 10 mm kunt laten zaken. Dit veranderd tegelijkertijd de steilheid van de balhoofd hoek en heeft een langere wielbasis tot gevolg. Van een compactere, steile, “meer rechter-op” XC geometrie kan je dus naar een ruimere en lagere DH geometrie.

Een potentieel hele gave feature, die we helaas niet hebben kunnen testen. Op onze test fiets leek de bout namelijk te stevig vast te zitten, en in de korte periode dat we de fiets ter beschikking hadden hebben we het deze niet geforceerd aangezien we de fiets niet wilden beschadigen. Ik zou wel erg graag dit in de bergen echt uit willen proberen. Want, en dat is wat we wel gevoeld hebben, de geometrie van de fiets met de hogere bottom bracket hoogt en de steilste balhoofdhoek is een geometrie die erg goed bij Nederlandse trails past. We hebben niet de echt dikke downhill stukken in NL waar die DH geometrie per se nodig heeft. Het gevoel van de Trek op de Nederlandse trails was dus ook lekker. Strak en flexibel sturen, de fiets reageert adequaat. Niet een hele compacte zit overigens, de hoogste positie van de Mino Link is altijd nog minder steil dan echte XC fietsen, en op de stukken die wel sneller en meer berg-af gaan kan je (mede door de dropper-post) lekker laag zitten en kombochten lekker plat nemen. De fiets klimt prima (zeker met lock-out op de veringen), je kunt je power goed kwijt.

ABP

Wat betreft de Active Braking Pivot: deze technologie moet het effect tegengaan dat als je remt, je achterframe verstijfd (dat gebeurt met remmen acties als vanzelf) en daardoor ook je achtervering minder goed werkt. Met een stijver achterframe zal je meer gaan stuiteren. Trek heeft dit proberen op te lossen door de arm waar de remklauw op is bevestigd, zwevend te monteren ten opzichte van de rest van het achterframe. Daardoor beïnvloedt de rem actie niet de spanning op de rest van het frame en kan de vering ook vrij zijn werk doen. Hierdoor moet de fiets beter in contact met de grond blijven en blijf je goed wendbaar als het sneller en steiler wordt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet per se heb gevoeld dat de fiets beter veerde of stuurde, maar ook dat heeft te maken met het feit dat we in de twee weken dat we de fiets ter beschikking hadden, we alleen in Nederland hebben kunnen rijden en die steilheid, snelheid over rotsachtig terrein gewoon er niet is in Nederland. Weer een reden om te open dat we de fiets nog eens kunnen rijden onder de omstandigheden waar die ook echt voor gebouwd is.

Je kunt lekker spelen met de fiets, hij springt lekker, of dat nu van een jump, een trail feature of een bunny hop is, hij wel lekker loskomen en neerkomen voelt veilig en stabiel.

Wat dan wel?

Als we dan die bijzondere features als de ABP en de MinoLink eigenlijk niet goed hebben kunnen testen en reviewen, wat valt er dan over de fiets te zeggen? In ieder geval dat het heerlijk fietsen is op de Fuel, de 29 inch wielen houden snelheid goed vast, en ondanks die wielmaat stuurt de fiets lekker de trails door. Op de meer hobbelige en downhill stukken die er wel waren (inclusief remkuilen) voelde de vering prettig. Achterop zit de Fox Performance Float EVOL, een goede demper die in drie standen te stellen is, en voorop de Fox Rhythm 34 Float. Ik heb ook een paar trappen gereden en ook daar ging de fiets heet vloeiend en stabiel vanaf. Je kunt lekker spelen met de fiets, hij springt lekker, of dat nu van een jump, een trail feature of een bunny hop is, hij wel lekker loskomen en neerkomen voelt veilig en stabiel.

Soepel, clean and veelzijdig

De Trek Fuel heeft een SRAM GX 1×12 groep die scherp en soepel schakelt. De SRAM XG-cassette heeft een breed bereik van 10-50 om je te helpen bij steile beklimmingen. Ik hou zelf niet zo erg meer van een voorderailleur. Zonder is het eenvoudiger, “cleaner”, betekent minder onderhoud en scheelt weer gewicht. De rest van de fiets is net zo clean, met interne kabelgeleiding en een vrije minimalistische cockpit. Het SRAM Guide R-remsysteem doet zijn werk, goed. Remmen gaat goed progressief, doseren doet het goed. Ik moet daar wel bij zeggen dat in de tijd dat we hebben kunnen rijden op de Nederlandse trails, het niet mogelijk was om echt op de proef te stellen als het gaat om langdurig en hard remmen: iets dat je zou tegenkomen als je echte bergritten en afdalingen gaat doen. De Bontrager XR4 Team Issue banden vond ik erg prettig, met veel grip en voldoende snelheid. Het aluminium frame is wat je van een dergelijk frame kunt verwachten, en met de SRAM en alle andere Bontrager onderdelen (Bontrager is onderdeel van Trek en eigenlijk hun component merk) weegt de fiets rond de 14 kilo. Niet uitzonderlijk licht maar ook weer goed op orde.

Conclusie

Kortom, een hele complete en veelzijdige fiets waarvan we nog niet de complete potentie hebben gezien. De Trek doet het gewoon goed op trails in Nederland, maar zal in de bergen nog veel meer tot zijn recht komen.

De Trek Fuel EX 8

Enduro/trailbike

Adviesprijs € 2.999,00